بعضی از رفتار‌های توهین آمیز:

1- در مواجه با سؤال کودک به جای او پاسخ دادن و اجاز? تکمیل حرفش را ندادن.

2- پوشانیدن لباس، جوراب و کفش او به جای او لقمه گرفتن و جز این‌ها.

3- صندلی را در نظر نگرفتن برای او در مسافرت‌ها.

4- مقایسه و ارزیابی او با دیگران.

5- طعنه زدن و سرزنش کردن در جمع و خرده گیری‌های پیاپی.

6- امر و نهی مکرر در کارهایی که خود کودک می‌داند باید انجام دهد.

7- داد و فریاد زدن و با خشونت و تندی برخورد کردن.

8- به حرف‌های او توجّه نکردن و به طور کامل گوش ندادن.

9- تمسخر کردن و کوچک شمردن او.

10- کنجکاوی‌های وی را با لفظ «فضولی نکن» عقیم کردن.

11- در جمع و گروه، خطای او را تذکر دادن.

12- تبعیض قائل شدن.

13- بیش از توان از او تکلیف خواستن.

14- بیش از توان او انتظار نمره بیست داشتن.

15- نظرات او را نادیده گرفتن.

16- در سطح فهم و درک او دلیل کارها را به وی نگفتن.

17- اهمیت به قول و قرار با وی ندادن.

18- پاسخ سلام او را به طور کامل ندادن.

19- تهدید کردن و ترسانیدن او و بیان این که هر چه می‌گویم، بگو: چشم!

20- سلام نکردن.

21- زمین? بازی و تفریح را برای وی فراهم نکردن.

22- به جای او تصمیم گرفتن و اجازه ندادن به این که کارهای شخصی اش را خودش انجام دهد.

23- به جای او تکالیفش را انجام دادن.

24- با نام و القاب خوب وی را صدا نکردن (بر چسبهای نامناسب بر وی زدن).

25- به خواسته‌های او پاسخ ندادن.

26- بدون اجازه وی، دست به وسایل، اسباب بازی‌ها و یا کیف او زدن.

27- مکرر، توقعات و انتظارات بالایی را مطرح کردن.

28- در رفت و آمد‌ها و میهمانی‌ها او را به حساب نیاوردن.

29- انتقاد کردن و مدام عیب‌ها را گفتن.

30- پذیرفتن مسؤولیت‌هایی به جای آنان، که منطقاً به کودکان و نوجوانان مربوط می‌شود.

31- سختگیری، خشونت و مجبور کردن کودک به کاری.

32- به کار بردن لحن و حالت چهره و رفتار غیر کلامی که مبین عدم احترام باشد.

33- ترحم و دلسوزی بیجا.

34- انجام کار‌هایی که کودکان و نوجوانان خود قادر به انجام آن هستند.

35- گفتن این که، توانایی تصمیم گیری را نداری.

36- تسلط بیش از حد، کنترل بی اندازه و نظارت افراطی.

37- تذکرات مکرر.

38- بگو مگو کردن در مورد خوردن و انتظار داشتن به این که کودکان هم? غذا‌ها را دوست بدارند و از آن بخورند.

39- منوط کردن کارها و انجام تکالیف با تشویق‌های آنی و لحظه ای.

40- بیان این که، تو در این کار و در این درس ضعیفی، فکر نمی‌کنم از عهده اش برآیی، فکر نمی‌کنم بتوانی آن را انجام بدهی.

41- بدون در نظر گرفتن خواست وی، چیز‌هایی را به او تحمیل کردن.